Ben İçeri Düştüğümden Beri

Bugün hayatımın 19. yılının son günü. Ben içeri düştüğümden beri Güneş'in çevresinde 20 kere döndü Dünya. Sabaha karşı saat 5'de tam olarak süre tamamlanacak. Bu 19 yılı verimli olarak geçirdim mi? Hayır. Okuduğum kitabı, gezdiğim yerleri, tanıştığım insanları hep yetersiz buluyorum. Daha fazla olabilirdi. Yarın olmayacakmış gibi değil de, yarın çok geç olacakmış gibi hissediyorum. Aceleciyim. Şu an olsun istiyorum çoğu şeyi. Sanki önümde yıllar yokmuş gibi. Bazı insanlara bakıyorum onların benim yaşımda yaptıkları, başardıklarının çok gerisindeyim. Bazılarına göreyse zamanımı iyi değerlendirmişim. 19 yıl boyunca şimdi keşke dememe sebep olacak şeyler yaptım ama düşününce bunlar çok fazla değil ve şu anki hayatımdan memnunum. Seçimlerimin sonuçları beni kötü bir yaşama getirmedi. Belki paralel evrendeki halim çok daha kötü durumda. Lisede belki daha çok ders çalışsaydım daha iyi bir üniversitede olabilirdim. Tek pişmanlığım bu sanırım. 19 yılda çok insan biriktirdim diyemem ama çevremdeki insanlara bir katkım olduysa ve onlarda hoş bir hatıra bıraktıysam ne mutlu bana. 

Ben kendimi hiç büyümüş hissetmiyorum. Dünyaya geldiğim ilk andan itibaren hep aynı şekilde, aynı yönden baktım dünyaya. Sadece gözlerimin bulunduğu yükseklik değişti. Ben kendimi hep o ilk gündeymiş gibi hissediyorum. Bana takılıp senin içinde 600 yaşında derviş var diyende oldu ama ben kendimi 4 yaşında gibi hissediyorum. Ben 4 yaşımdayken de böyle meraklı ve nazik biriydim. Hala kesin bir siyasi görüşüm, felsefem yok. Kendi jenerasyonuma göre biraz daha olgun ama önceki jenerasyona göre hala biraz çocuk. 

Bu zamana kadar bir şeyleri başardığımı düşünmüyorum. Şansımın o anlarda yaver gittiği fikri daha uygun gibi. Doğru yerde doğru zamanda bulunma ve cesareti toplayıp pısırıklığımı bir kenara attığım zamanlarda bir şeyler yaptım. İlk yazım 17 yaşındayken yayımlandı ama o yarım sayfalık yazıyı imkanım olsa toplatır imha ederim. Bana o kadar amatörce ve saçma geliyor  ki. Çok hayal kurarım ama iş yapmaya gelince cesaretim yok. Bazen bir hocanın kapısını çalmaya bile cesaretimi toplamak dakikalar sürüyor. Dediğim gibi cesareti toplayıp bir şey yaptığım zaman az.

3 saat kadar sonra yaşım 20 olacak ama bir şey değişmeyecek. Bir gün öncesinden farklı olmayacak. Doğum günü sadece pasta yemek için bir bahane gibi.